The Love That Remains

Wanneer Anna en Magnus besluiten uit elkaar te gaan, ontvouwt zich een turbulent jaar vol onderhandelingen over liefde, voogdij en het samen blijven opvoeden van een drietal kinderen (en hond Panda). Dit fijngevoelige drama van regisseur Hlynur Pálmason volgt de scheiding in momentopnames van het alledaagse, verrijkt met lichte humor en tedere observaties.

Intieme scènes en terugkerende beelden van het IJslandse landschap creëren een bijna droomachtige sfeer, terwijl de film de impact van gedeelde herinneringen en de complexiteit van familierelaties onderzoekt. Pálmason blijft trouw aan zijn kenmerkende stijl: een elliptische vertelstructuur, vaste camerastandpunten en symbolisch geladen beelden die ruimte laten voor interpretatie. Zonder zwaarmoedig te zijn brengt The Love that Remains een liefdevol gezin in beeld dat balans probeert te vinden tussen afscheid en verbondenheid.

‘The Love that Remains’ ging dit voorjaar in première op het 78^ste Filmfestival van Cannes, waar de Australische herder Panda de Palm Dog won. Het is de IJslandse Oscarinzending voor Beste internationale film. Eerder draaide de film op het Noordelijk Film Festival 2025. Opmerkelijk feitje: de kinderen van het gezin in de film zijn in werkelijkheid de kinderen van Pálmason zelf.

“Pálmason’s visual and compositional sense is as commanding as ever, with some stunning imagery of the Icelandic landscape” – The Guardian
★★★★ “Kwetsbare romantiek én absurd, surreëel geweld” – de Volkskrant
★★★★ “Geestige en poëtische scheidingsfilm” – NRC
★★★★ “Schitterend en hartstochtelijk familieportret” – Cinemagazine
★★★★ “Verrukkelijk raadselachtige schets van een IJslands gezin in transitie” – Trouw
“Eigenzinnig en verrassend luchtig drama” – Filmkrant (geeft geen sterren)