Sterben

Lissy, Tom en Ellen behoren allemaal tot de familie Lunies. Die achternaam lijkt hun enige overeenkomst te zijn, aangezien ze verder een totaal verschillend leven leiden. Terwijl Tom als dirigent een muziekstuk probeert te voltooien, worstelt zijn zus Ellen met haar innerlijke demonen. Hun moeder Lissy haalt opgelucht adem als haar dementerende echtgenoot eindelijk in een verzorgingstehuis wordt geplaatst. Hoewel haar geluk van korte duur is als haar eigen gezondheid het opeens laat afweten. Eigenlijk is er niets dat deze familieleden onderling verbindt. Tot ze worden geconfronteerd met de dood…

Hoe de verschillende familieleden met elkaar omgaan, in verschillende staten van emotionele crisis, schetst Glasner op invoelende manier; het niet van zwarte humor gespeende scenario volgt de levens van Tom, Ellen, moeder Lissy en vader Gerd, op weg naar een ontknoping waarin de onzichtbare bedrading van familieverhoudingen bloot komt te liggen.

‘Sterben’, Matthias Glasners vierde speelfilm, werd genomineerd voor de Gouden Beer van de Berlinale, en won een Zilveren Beer voor het Beste scenario.

★★★★ “Voortreffelijk geacteerd monument van mensenhaat” – NRC
★★★★ “Bewust onbesuisde tragikomedie” – De Volkskrant
 “Humor, zelfbewustzijn, tragiek en grootse ideeën” – FilmKrant (geeft geen sterren)