Red Path

Tunesië 2015. Nizar Nouri loopt met zijn 13-jarige neefje Achraf en hun geiten over de rotsachtige hellingen van de berg Mghila. Ze bevinden zich op de grens van de regeringsgebied en gebied dat door de jihadisten wordt beheerst. Nizar wil Achraf het ongerepte paradijs laten zien dat in deze bergen heerst. Ze liggen naakt op de warme rotsen, zwemmen in de waterplassen van de rotsachtige dalen en vertellen over de tijd dat de oceaan de berg bedekte. Maar het onheil slaat genadeloos toe. Plotseling wordt Achraf wakker naast het afgehakte hoofd van Nizar. “Laat het aan je moeder zien en misschien leren jullie dan allemaal om hier niet meer te komen,” wordt hem verteld door de jihadisten, die net zo snel zijn verdwenen als ze waren verschenen. Verlamd door de schok pakt Achraf gedachteloos Nizars hoofd op en reist terug naar hun dorp. Maar daar aangekomen, dwingen de dorpelingen hem terug te gaan naar de berg. Hij moet zijn familieleden vergezellen om het lichaam van Nizar op te halen.

‘Red Path’ is een pijnlijke elegie over een gestolen jeugd in gebieden die getroffen worden door oorlog en conflict. Het kan zijn dat slechte economische omstandigheden je dwingen te stoppen met school en te gaan werken. Het kan zijn dat je gedwongen wordt te kiezen tussen de jihadisten en de pro-regeringsorganisaties. Het kan zijn dat je geliefde onthoofd wordt en je jezelf bij elkaar moet rapen om verder te kunnen leven. Hoe dan ook, de film neemt de kijker mee op een droomachtige reis door de gekwelde psyche van een kind en het ongelooflijke vermogen om zijn trauma’s te overwinnen.

★★★★ “Een en compromisloos en aangrijpend coming-of-agedrama” – de Volkskrant
★★★ “Gevoelige, magisch-realistische speelfilm” – VPRO Cinema
★★★ “Honestly attempts to encompass the unbearable grief suffered by the family” – the Guardian
“De jonge Ali Helali speelt Achraf met geloofwaardige intensiteit” – Filmkrant (geeft geen sterren)
“Poëtische weergave van woede en verdriet” – het Parool (geeft geen sterren)